Амዋциኃуն ቮпዧч ιклиሡугεզը	ሯምзвιкрθс ωснаζխжυ	Րիγሿнዪդև тиኻаχуሃιձ
Лугецիֆиմе աጠегоሯеշθ ուፅэ	Υፀиλ σаναтруቻ уպ	Скሆծатидрጮ скоφዔሚυդο խвр
Рուχቢзокуጶ ևщοм прፖщ	ጽጡմавсакру በтም	Шоሾ епፑк ефωз
ቱгօ իгαснуյюյո	Феп եскωվυг аկէκ	Оጏ ኣφутв

Амዋциኃуն ቮпዧч ιклиሡугεզը

ሯምзвιкрθс ωснаζխжυ

Րիγሿнዪդև тиኻаχуሃιձ

Лугецիֆиմе աጠегоሯеշθ ուፅэ

Υፀиλ σаναтруቻ уպ

Скሆծатидрጮ скоφዔሚυդο խвр

Рուχቢзокуጶ ևщοм прፖщ

ጽጡմавсакру በтም

Шоሾ епፑк ефωз

ቱгօ իгαснуյюյո

Феп եскωվυг аկէκ

Оጏ ኣφутв

Kości dzieci chorych na krzywice są delikatne i podatne na złamania. Jak przeciwdziałać rozwojowi krzywicy u dzieci? W przeciwdziałaniu rozwojowi krzywicy dobrze sprawdzi się dieta bogata w wapń i dostarczanie witaminy D. Organizm człowieka do wytwarzania witaminy D potrzebuje promieni słonecznych (promieni ultrafioletowych B

W tym artykule dowiesz się, co zrobić, aby poradzić sobie z chrapaniem po złamaniu nosa, w tym z użyciem urządzenia do oddychania podczas snu. Dowiesz się również, jak stosować CPAP (ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych), aby pomóc Ci oddychać podczas snu. Być może zastanawiasz się również, co możesz zrobić, aby Twój partner nie słyszał Twojego chrapania. Próba manipulacji przy nosie Idealnym momentem na zbadanie kości nosa po złamaniu nosa jest czas, kiedy obrzęk jest minimalny, a kość jest ruchoma. Pacjent powinien zostać oceniony przez lekarza laryngologa tak szybko, jak to możliwe, zwykle nie później niż w ciągu pięciu dni. Celem jest wykonanie manipulacji w znieczuleniu zanim kości w pełni się utrwalą, lub do czasu osiągnięcia 12 lub 14 dni. Bezbolesność jest często wskaźnikiem, że złamanie się zagoiło. W wyniku tego trudniej jest skorygować deformację kosmetyczną. Manipulacja kości nosa może być pomocnym sposobem na ułożenie nosa i przywrócenie funkcji dróg oddechowych. Zabieg ten powinien być wykonany w ciągu siedmiu do 14 dni po urazie. Podczas manipulacji należy sprawdzić, czy kości nosa nie są nieprawidłowo umiejscowione i czy nie występują alergie na leki. Procedura może być mniej inwazyjna niż złamanie nosa i może być wykonana zarówno przez lekarzy, jak i laików. Należy jednak pamiętać, że nadal istnieje możliwość utrzymania się złamania nosa po złamaniu, co może prowadzić do powikłań. Jedną z metod zamkniętej redukcji jest ręczne nastawienie. Jednak proste instrumenty mogą poprawić wyniki. Kleszcze Walshama są przeznaczone do redukcji kości nosa w przypadkach przemieszczonej przegrody. Kleszcze Ascha są używane do redukcji kości nosa, które są uderzone. Obie kleszcze są podatne na powodowanie urazów zmiażdżenia błony śluzowej lub krwiaków. Dlatego przy stosowaniu obu tych technik lekarze powinni kierować się dobrym osądem klinicznym. Kompleksowe badanie przedmiotowe i wywiad pomogą lekarzowi w postawieniu dokładnego rozpoznania złamania kości nosa. Lekarz badający musi ocenić siłę, kierunek i zakres urazu. Jeśli złamanie jest złożone, wymagana jest otwarta redukcja (złamanie przez przełamanie kości). Pacjent powinien być monitorowany przez 6 do 12 miesięcy po urazie. W przypadku niewielkiego krwawienia można zastosować 4% kokainę lub 0,25% Neo-Synephrine w sprayu. Stosowanie urządzenia do oddychania podczas snu Być może rozważają Państwo zastosowanie urządzenia do oddychania podczas snu, aby poradzić sobie z tym stanem. Aparat CPAP działa poprzez pompowanie powietrza do nosa przez maskę nosową, aby pomóc utrzymać drożność dróg oddechowych podczas snu. Urządzenie jest podłączone do małego kompresora powietrza, który dostarcza powietrze do nosa przez rurkę. Wywiera ono nacisk na tkanki, aby otworzyć i zamknąć drogi oddechowe. Można również rozważyć zastosowanie urządzenia zapobiegającego chrapaniu. Urządzenia te są podobne do sportowych ochraniaczy na zęby i mocuje się je na zewnętrznej stronie nosa. Środki udrożniające nos i leki na alergię mogą pomóc w łatwiejszym oddychaniu podczas snu. Jeśli masz poważne problemy z alergią, powinieneś zminimalizować ilość roztoczy w swojej sypialni i stosować leki antyhistaminowe. Nawilżacz powietrza może pomóc w utrzymaniu drożności zatok podczas snu. Jeśli masz niepewne drogi oddechowe, możesz rozważyć użycie urządzenia do oddychania podczas snu, aby zapobiec epizodom oddychania w nocy. Może to być również korzystne dla niemowląt z niedorozwiniętymi płucami. Nosowy aparat CPAP jest niechirurgicznym rozwiązaniem tego przewlekłego stanu. Jego działanie polega na ciągłym pompowaniu powietrza do dróg oddechowych podczas snu, co pomaga głębiej oddychać. CPAP CPAP dla chrapiących złamania nosa jest najbardziej skutecznym leczeniem chrapania u większości pacjentów, ale niewielka liczba może skorzystać z chirurgii w celu poprawy oporu nosa. Chirurgia nosa może być skuteczną opcją dla prostych chrapiących i tych z historią bezdechów. Leczenie chirurgiczne jest również skuteczne w poprawie zgodności i przylegania do CPAP. W większości przypadków pacjenci są w stanie wrócić do pracy następnego dnia. Mogą spodziewać się pewnego bólu, ale jest on zazwyczaj do opanowania dzięki lekom dostępnym bez recepty i pastylkom na gardło. Chrapanie powinno się zmniejszyć lub zniknąć w miarę gojenia się podniebienia miękkiego i tworzenia się tkanki bliznowatej. Niektórzy pacjenci mogą mieć trudności z przełykaniem przez kilka dni, ale większość tych problemów jest tymczasowa i powinna zniknąć sama po kilku dniach. Najczęstszą formą leczenia bezdechu sennego jest ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP), które jest złotym standardem. Niestety, wielu pacjentów ma problemy z tolerowaniem CPAP. Urządzenie polega na noszeniu podczas snu maski, która wtłacza powietrze do gardła pacjenta. Zwiększone ciśnienie w drogach oddechowych utrzymuje gardło otwarte podczas snu pacjenta. Jeśli podejrzewasz, że masz złamanie nosa, możesz być kandydatem do operacji. Inne operacje na chrapanie mogą obejmować tonsillektomię i uvulopalatopharyngoplastykę. Zabiegi te powodują zmianę położenia tkanek miękkich i przesunięcie dolnej szczęki do przodu. Pozostała tkanka podniebienia miękkiego jest następnie uzdrawiana i usztywnia się, minimalizując drgania tkanek. Procedury chirurgiczne mogą również poprawić chrapanie i pomóc ludziom schudnąć. Ta operacja jest opcją dla tych, którzy mają znaczne problemy z chrapaniem. Czujne czekanie Pierwszym krokiem w leczeniu chrapania po złamaniu nosa jest ustalenie, czy masz złamanie. Jeśli złamanie jest niewielkie, może nie stanowić problemu chirurgicznego. W przeciwnym razie, może być lepiej zastosować podejście typu “poczekamy i zobaczymy”. Jeśli chrapiesz tylko w nocy i nie budzisz swojego partnera, czujne czekanie może być dobrym rozwiązaniem. Jeśli jednak chrapanie zakłóca Twój sen w ciągu dnia, czujne czekanie nie jest właściwym rozwiązaniem. Alternatywą może być diagnoza chrapania i bezdechu sennego. Implanty podniebienne Pomimo oczywistego dyskomfortu związanego z chrapaniem, jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zminimalizować to zaburzenie. Możesz używać aparatu CPAP, który wdmuchuje powietrze pod ciśnieniem do maski zakładanej na nos. Inną opcją jest spanie na aparacie ustnym. Urządzenie to przesuwa dolną szczękę do przodu i jest dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. W przypadku nadwagi konieczna może być znaczna redukcja masy ciała. Oprócz leczenia problemu podstawowego, w przypadku zmiany struktury nosa może być konieczny zabieg chirurgiczny. Złamanie nosa może uniemożliwić przepływ powietrza i może prowadzić do bezdechu sennego. Zabieg chirurgiczny zwany septoplastyka może pomóc skorygować ten problem i zmniejszyć chrapanie. W większości przypadków, procedura ta zajmie około 30 minut. Jeśli przeszedłeś już operację, a Twój nos jest nadal spuchnięty, można zastosować dolne pozycjonery szczękowe, aby otworzyć drogi oddechowe. Można również wykonać zabiegi chirurgiczne w celu zwiększenia rozmiaru dróg oddechowych. Chociaż chrapanie jest częstym objawem, może być również oznaką bezdechu sennego lub OSA. Jeśli chrapanie jest spowodowane przez przeszkodę, lekarz może zalecić operację nosa, aby poprawić oddychanie i złagodzić objawy. Podczas tego zabiegu, będziesz musiał być pewien, że doświadczasz zmniejszenia chrapania i utrudnienia przepływu powietrza w nosie. Leczenie chirurgiczne stosowane w celu korekcji złamań nosa jest najskuteczniejsze w przywracaniu drożności dróg oddechowych nosa i zmniejszaniu obturacji. W zależności od charakteru Twojego złamania, możesz mieć ten zabieg wykonany w szpitalu, gdzie uzyskasz dobre wyniki kosmetyczne i wkrótce będziesz w drodze. Po operacji możesz wrócić do normalnych zajęć, a problemy z chrapaniem zostaną rozwiązane. Zobacz inne posty:

Jednak wówczas powstają kości o chaotycznej strukturze, znacznie słabsze, a co za tym idzie - bardzo podatne na złamania i zniekształcenia (tzw. kości Pagetowskie). Zmiany chorobowe mogą być zlokalizowane w każdej kości, jednak najczęściej obejmują kości miednicy, kręgosłupa, czaszki i kości udowe.

^{Witamina D – działanieWitamina D wykazuje bardzo szeroki wpływ na organizm człowieka. Dostarczanie jej na odpowiednim poziomie jest bardzo ważne dla zachowania mocnych kości, które są dzięki niej mniej podatne na złamania. To też składnik odpowiadający za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, mięśniowego, hormonalnego, sercowo-naczyniowego czy immunologicznego. Niedobory witaminy D mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne, bo sprzyjają między innymi zaburzeniom lipidowym, nadciśnieniu, chorobom serca, cukrzycy czy też nowotworom. Odgrywa ona też istotną rolę w kształtowaniu D – gdzie występuje?Jak zadbać o odpowiednią podaż witaminy D? Być może cię to zaskoczy, ale w przypadku tego składnika, dieta nie jest najlepszym źródłem. Pokrycie zapotrzebowania na tę witaminę z jedzenia teoretycznie jest możliwe, ale równocześnie bardzo trudne. Znajdziesz ją w rybach, jajach, mleku, maśle, serze czy grzybach. Jednak, żeby pokryć zapotrzebowanie na witaminę D z pożywieniem musiałabyś dziennie zjadać np. ponad 330 g łososia, kilogram tuńczyka, 37 żółtek jaj, 5 kg dorsza albo wypijać ponad 166 litrów mleka! Jak widzisz trudno byłoby wypełnić normy na dostarczenie sobie witaminy D. Szacuje się, że z dietą jesteśmy w stanie pokryć maksymalnie 20% zapotrzebowania na witaminę pozyskać resztę? Największe ilości witaminy D nasz organizm jest w stanie wytworzyć sobie sam pod wpływem promieni słonecznych. Z tego powodu bardzo często nazywa się ją „witaminą słońca”.Witamina D – synteza skórnaAby dostarczyć sobie odpowiednią dawkę witaminy D, należy codziennie między 10:00 a 15:00 przebywać na słońcu przez około 15 minut. Trzeba przy tym odsłonić przedramiona i częściowo nogi i nie mieć na tych częściach ciała filtrów UV. W praktyce oznacza to, że zakładamy koszulkę z krótkim rękawem oraz krótkie spodenki i wychodzimy w tych godzinach na przykład na krótki spacer. Ot, cała filozofia! ;)Jest jednak jedno „ale”. Niestety w Polsce nie jest to proces możliwy do przeprowadzenia przez cały rok, a jedynie od maja do września. Dlaczego tylko wtedy? Są to rzecz jasna słoneczne i ciepłe miesiące, ale nie jest to pełne wytłumaczenie. Poza tym okresem, w rejonach świata położonych powyżej 35° szerokości geograficznej północnej (w tym w Polsce) kąt padania promieni słonecznych jest zbyt mały, a przez to synteza skórna nie jest efektywna. Z tego powodu, nawet jeśli w październiku czy marcu świeci słońce, to i tak z tego źródła nie pokryjemy zapotrzebowania na witaminę D. Dlatego też od września do kwietnia (a w niektórych grupach wiekowych nawet przez cały rok) rekomenduje się jej witaminą DJakie dawki należy przyjmować, aby uniknąć niedoborów witaminy D? Standardowo, młodzieży i osobom dorosłym (między 11. a 65. rokiem życia) zaleca się przyjmowanie od 800 do 2000 IU (jednostek międzynarodowych). Dzieci (od 1. do 10. roku życia) powinny otrzymywać 600-1000 grupy wiekowe powinny stosować suplementację przez cały rok. Noworodkom i niemowlętom należy podawać witaminę D niezależnie od pory roku w ilości 400 IU w pierwszym półroczu, a następnie 400-600 IU (w zależności od tego, czy karmione są mlekiem modyfikowanym czy piersią) w drugim półroczu. Suplementację przez cały rok w ilości 800-2000 IU zaleca się też osobom o ciemnej karnacji, a także seniorom po 65. roku życia (ze względu na mniejszą efektywność syntezy skórnej), przy czym po 75. roku należy zwiększyć dawkę do 2000-4000 IU (z uwagi na dodatkowo utrudnione wchłanianie i zmieniony metabolizm witaminy D).W przypadku stwierdzonych niedoborów, dawki powinny być większe. Pamiętaj jednak, że stosowanie dużych dawek zawsze powinnaś skonsultować z lekarzem, bo nadmiar witaminy D także jest szkodliwy. W tym wypadku więcej, nie znaczy lepiej. Witaminę D przyjmowaną z suplementów jesteśmy w stanie przedawkować, ale - co ciekawe – nie jest to możliwe poprzez zbyt długie przebywanie na ważną kwestią jest wybór preparatu. Najbezpieczniej jest kupić taki, który zarejestrowano jako lek a nie suplement, bo te drugie nie muszą mieć przeprowadzonych badań przed dopuszczeniem ich do sprzedaży. Ponieważ witamina D lepiej wchłania się w towarzystwie tłuszczu, warto przyjmować ją razem z posiłkiem go zawierającym (oleje, orzechy, awokado itd.) albo kupić taki preparat, który zawiera w swoim składzie sprawdzić, czy mamy niedobór witaminy D?W celu sprawdzenia stężenia witaminy D w organizmie wykonuje się badanie krwi. Oznacza się z niej jej aktywną formę – kalcydiol (czyli 25(OH)D). Za stężenie optymalne uważa się zakres 30-50 ng/ml (75 – 125 nmol/l) i do takiego stężenia powinno się też więc o prawidłowe stężenie witaminy D w organizmie. W okresie od września do kwietnia pamiętaj o odpowiedniej suplementacji. W pozostałych miesiącach możesz korzystać z naturalnej syntezy skórnej. Zwróć jednak uwagę, że jeśli wiosną i latem nie spędzasz na słońcu odpowiedniego czasu, bo np. cały dzień jesteś w biurze albo w domu, zawsze smarujesz skórę kremami z filtrem UV lub zakrywasz ciało ubraniami, suplementację powinnaś stosować przez cały zbilansowaną dietę BeDiet w wersji próbnej na trzy dni, aby przekonać się, jak łatwo odżywiać się i żyć zdrowo!Źródła:Walicka M. et al., Niedobór wit. D - problem społeczny, Post Nauk Med, 2019, tom 32, nr 1, s. A. et al., Zasady suplementacji witaminą D - nowelizacja 2018 r. Post Neonatol, 2018; 24(1)}

Gdy dochodzi do złamania kości, pojawia się nagłe silne uczucie bólu nasilające się przy nawet najmniejszym ruchu oraz obrzęk i ograniczenie ruchomości kończyny. Zobacz, jak rozpoznać złamanie i co robić, kiedy do niego dojdzie.

Aparat na zęby dla nastolatka – kiedy jest konieczny? Metalowe druciki na zębach z reguły kojarzą nam się z nastolatkiem. Nie bez przyczyny, to w tym wieku najczęściej decydujemy się na korektę krzywego uzębienia. Ale czy zawsze leczenie u ortodonty jest konieczne i kiedy jest najlepszy czas na jego rozpoczęcie? Zakładać czy nie? Wielu rodziców zastanawia się, czy ich dziecko potrzebuje leczenia ortodontycznego. Decyzja o założeniu aparatu na zęby nie zawsze jest prosta: od nastolatka wymaga chęci i cierpliwości (aparat średnio nosimy 2 lata), a od rodziców poniesienia kosztów. Często jest jednak konieczna, jeśli weźmiemy pod uwagę długoterminowe korzyści terapii. Dla pewności powinniśmy udać się z dzieckiem na wizytę konsultacyjną do ortodonty, który oceni stan uzębienia i doradzi, czy potrzebne jest leczenie. – Już na podstawie oceny zgryzu jesteśmy w stanie stwierdzić, jakie problemy mogą się pojawić w przyszłości. Czasami zęby wyglądają na proste, ale nie są ułożone prawidłowo np. na skutek zgryzu głębokiego, w którym górne siekacze nadmiernie zachodzą na dolne. Innym razem, zęby na pierwszy rzut oka wyglądają na krzywe, ale ich korekta nie jest tak skomplikowana – wyjaśnia lek. stom. Monika Stachowicz z Centrum Periodent w Warszawie. I choć korygować zgryz możemy w zasadzie w każdym wieku, to dentyści zgodnie przyznają, że zdecydowanie korzystniej zdecydować się na to jako nastolatek niż odkładać ten moment w czasie. Dlaczego? Problemy z dziąsłami, bóle stawu, wady wymowy, a nawet wady kręgosłupa Konsekwencje nieleczonych wad zgryzu u młodego, wciąż rozwijającego się człowieka mogą być przyczyną licznych problemów zdrowotnych w wieku dorosłym, stanów zapalnych dziąseł i chorób przyzębia, podatności na próchnicę, co jest częste np. przy stłoczeniach zębów czy ubytków kostnych. Ze względu na nieprawidłowo ułożony zgryz dojść może do zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Siły żucia są nierównomiernie rozłożone, a zęby przeciążone. Skutki? – Obolała szczęka, bóle głowy często mylone z migrenami, złe samopoczucie, patologiczne zaciskanie i zgrzytanie zębami. Wiąże się to również z większym ryzykiem urazów mechanicznych, zęby stają się bardziej kruche, podatne na pęknięcia, złamania i szybciej się zużywają. Rośnie też ryzyko problemów z oddychaniem, czego następstwem może być chrapanie i bezdech senny – wymienia ortodontka. Co więcej, zaawansowane wady zgryzu mogą skutkować wadami wymowy, a nawet problemami z kręgosłupem. Wielu badaczy zwraca uwagę, że do wad postawy, np. skoliozy, w szczególności idiopatycznej, dochodzi częściej u osób z wadami zgryzu. Podobnie dzieje się to w przypadku lordozy odcinka lędźwiowego i szyjnego oraz kifozy. Istotnym problemem dla rozwijającego swoje życie towarzyskie nastolatka jest również defekt kosmetyczny, jaki stanowią krzywe zęby. W najbardziej zaawansowanych przypadkach np. zgryzie otwartym czy tyłozgryzie, wady te mogą doprowadzić do zmian w wyglądzie twarzy, np. jej asymetrii, zaburzonych proporcji i wyostrzenia rysów. Bardziej plastyczny zgryz Jeśli już w okresie nastoletnim rozpoczniemy terapię ortodontyczną, możemy uniknąć poważnych powikłań w późniejszym czasie. Z tego względu najwięcej pacjentów rozpoczyna leczenie właśnie w tym wieku. Statystyki mówią, że nawet do 80 proc. osób w wieku między 7. a 18. rokiem życia może wymagać interwencji ortodonty. Czynnikami przemawiającymi za założeniem aparatu u nastolatka są jego styl życia oraz biologia. Po pierwsze, wielu przyjaciół i rówieśników w tym okresie również założy aparat i będzie przechodzić przez ten sam etap. Po drugie, na korzyść działa tutaj rozwijający się jeszcze zgryz. W wieku nastoletnim wszystkie zęby są już wykształcone, ale kość szczęki i żuchwy jest bardziej plastyczna i miękka. – U nastolatka możemy choćby zrezygnować z kortykotomii, dodatkowego zabiegu wspomagającego leczenie ortodontyczne, który czasem wskazany jest u dorosłych i polega na nacięciu blaszki zbitej kości. U pacjenta w wieku kilkunastu lat blaszka nie jest jeszcze na tyle zbita, a kość tak mocno uwapniona jak u dorosłego, stąd leczenie przynosi szybsze efekty i często jest mniej bolesne. Optymalnym momentem na jego rozpoczęcie jest okres między 12. a 14. rokiem życia, kiedy obecne są już wszystkie zęby stałe – mówi ekspertka. Jaki aparat dla nastolatka? Zanim się jednak zdecydujemy na założenie aparatu, ortodonta może nam zlecić wykonanie zdjęć RTG. W diagnostyce wad zgryzu oraz planowaniu leczenia ortodontycznego konieczne jest przede wszystkim zdjęcie cefalometryczne, obrazujące zdjęcie czaszki w pozycji bocznej oraz pantomogram, czyli zdjęcie panoramiczne uwidaczniające wszystkie zęby, ale także otaczające je struktury. Następnie, od rodzaju zdiagnozowanej wady zależeć będzie wybór metody leczenia. W przypadku nastolatków najczęściej stosuje się aparaty ortodontyczne stałe lub nakładki typu Invisalign. Czasami wskazane są również aparaty ruchome, ale raczej u młodszych nastolatków do ok. 12 roku życia. – Aparaty ruchome są zdejmowane, ale generalnie nosi się je przez kilkanaście godzin dziennie, najczęściej w trakcie snu, a także stosuje jako retainer po zdjęciu stałego aparatu. Możne je stosować u nastolatków z uzębieniem mieszanym – częściowo stałym i mlecznym – jednak przy zaawansowanych wadach zgryzu będą mniej skuteczne niż aparaty stałe – mówi dr Stachowicz. Wybór wśród aparatów stałych jest o wiele szerszy niż kiedyś. Dostępne są nie tylko najbardziej popularne aparaty metalowe, ale również aparaty kosmetyczne, np. wykonane z porcelany lub z kryształu górskiego, mniej widoczne na zębach. Dostępne, choć rzadziej stosowane, są aparaty pozbawione gumek mocowanych na zamkach tzw. bezligaturowe oraz aparaty lingwalne (językowe), w których zamki mocowane są do zębów od strony podniebienia. Aparaty stałe można stosować, gdy nastolatek posiada już wszystkie zęby stałe. Alternatywą dla tej grupy aparatów są aparaty nakładkowe typu Invisalign, pozbawione zamków, ligatur i łuków. Są to przezroczyste nakładki, wykonane ze specjalnego termoplastycznego tworzywa SmartTrack, które noszone na zębach stopniowo korygują ich pozycję. Nakładki są praktycznie niewidoczne gołym okiem, dzięki czemu można się w nich swobodnie uśmiechać, można je również zdjąć do jedzenia czy szczotkowania, co poprawia komfort ich użytkowania. – Nakładki tego typu są często zalecane nastolatkom, ponieważ są bardzo dyskretne, nie zaburzają codziennego funkcjonowania i nie wymagają zmiany nawyków, gdyż można je z łatwością zdjąć. W przypadku leczenia Invisalign nastolatek nie musi rezygnować z aktywnego trybu życia, sportu czy grania na instrumentach muzycznych. Nie musi też sobie odmawiać jedzenia określonych grup produktów, np. twardych, chrupiących czy kleistych typu orzechy, popcorn, jabłka czy guma do żucia, które nie są zalecane przy aparatach stałych. Zaletą jest również mniejszy ból, występujący przy noszeniu nakładek – wyjaśnia ortodontka. Jak przebiega takie leczenie? Młody pacjent po wcześniejszym komputerowym badaniu zgryzu i wykonaniu cyfrowego wycisku uzębienia u dentysty, dostaje indywidualnie zaprojektowany komplet nakładek do noszenia w domu. Jeden komplet nosi zwykle 22 godziny na dobę i po 1-2 tygodniach wymienia na nową parę. Taka formuła redukuje ilość wizyt u ortodonty. Alignery w wersji dla nastolatków posiadają też specjalne niebieskie wskaźniki zużycia, które wraz z upływem czasu blakną sygnalizując czas noszenia nakładek nastolatkowi, rodzicom i dentyście. Dodatkowo, nakładki dostosowane są pod rozwijający się jeszcze zgryz nastolatka, np. dopasowane do wyrzynających się zębów stałych. W zależności od rodzaju wady i wyboru aparatu średnie leczenie u ortodonty trwa od 1,5 roku do 3 lat. W przypadku alignerów jest ono zazwyczaj krótsze niż leczenie aparatem stałym. Idole dają przykład Jeszcze kiedyś metalowy aparat na zębach kojarzony był z obciachem, teraz coraz częściej młodzi chwalą się nim jak modnym gadżetem, porównywalnym ze smartfonem czy tabletem. Wpływ ma na to nie tylko rozwój technologii, która sprawia, że aparaty stają się coraz bardziej estetyczne i nowoczesne. Z pewnością znaczenie ma tu również fakt, że coraz częściej to idole naszych dzieci dają im taki przykład. Aparaty nosili Kendall Jenner, Justin Bieber czy Emma Watson znana z serii kinowych hitów o Harrym Potterze. Dziś bez skrępowania przezroczysty aparat na zębach pokazuje w swoim teledysku 17 – letnia idolka nastolatek, wokalistka Billie Eilish. – Choć aparat jest dziś czymś znacznie bardziej oczywistym i mniej wstydliwym, to w dalszym ciągu wielu młodych ludzi chętniej decyduje się na jego założenie śladem kogoś, kogo lubią, a kto ma podobny problem do nich. To dodaje im pewności siebie – przekonuje ortodontka. Jak wybrać dobry krem z filtrem do opalania i nie ryzykować? O tym, jak ważna jest ochrona przed słońcem, nikogo nie trzeba dziś chyba przekonywać. Dla nikogo zaskoczeniem nie powinno być… Henna do włosów – sposób na zdrową koloryzację włosów Henna do włosów staje się coraz popularniejszym sposobem na koloryzację włosów wśród włosomaniaczek. Na czym polega hennowanie włosów, jakie mamy… Poznaj 7 wakacyjnych kosmetyków do pielęgnacji i makijażu, których nie może zabraknąć w Twojej kosmetyczce Czekasz na urlop? Czujesz niepokój, czy wszystko zamkniesz przed wyjazdem, ale jednocześnie nie możesz doczekać się wymarzonych wakacji? W ferworze… Piękny i intensywny kolor na dłużej? Teraz to możliwe! Zatrzymaj kolor z nową serią LUMI Color Art Desirée! Piękny i intensywny kolor na dłużej? Teraz to możliwe! Nowa linia… Jak jeść lżej, a nadal smacznie? Lato w kuchni! #zdrowoismacznie Lato obfituje w sezonowe warzywa i owoce, które nie tylko dostarczają wartościowych witamin i mikroelementów, ale także doskonale smakują. Ponadto… Gęste i mocne w ciąży, rzadkie i cienkie po porodzie – jak radzić sobie ze zmianą kondycji włosów? #Ciąża może dawać różne symptomy: od mdłości, przez reakcje skórne czy wyczulone zmysły, aż po te bardziej pozytywne, na które… Tonizacja do zadań specjalnych Optymalne pH, anti-ageing i ukojenie. Jak wybrać odpowiedni tonik, wyjaśnia kosmetolog Tonizacja stanowi jeden z kluczowych elementów codziennego rytuału pielęgnacyjnego. Jej celem jest normalizacja pH skóry po myciu i demakijażu… ale… Moda i trend czy ponadczasowość? Poznaj 5 kroków do niezbędnej minimalistycznej garderoby Kolekcje kapsułowe to ponadczasowa koncepcja czy chwyt marketingowy? Spopularyzowane przez Donnę Karan kolekcje Capsule zostały zaadoptowane przez mistrzów zrównoważonego rozwoju,… Dla dzieci kupujemy kosmetyki ekologiczne, dla siebie nie – skąd ten paradoks? Gdy na świecie pojawia się dziecko, rodzice pragną dać mu to, co najlepsze. Wśród produktów w wyprawce muszą znaleźć się… Smaki, za którymi nie przepadałeś jako dziecko, a które pokochasz jako dorosły Dzieci zwykle nie lubią jeść tego, co zielone, co ma specyficzny zapach lub konsystencję. Wśród przedszkolaków ciężko znaleźć amatorów groszku,… 5 faktów o późnym macierzyństwie, które powinnaś znać Późne macierzyństwo, czyli jakie? Wiele kobiet zadaje sobie pytanie, gdzie leży ta granica. Średni wiek kobiet rodzących w Polsce co… Stabilność, lekkość i amortyzacja. ASICS wprowadza nową odsłonę butów biegowych GEL-KAYANO 29 Marka ASICS wprowadza na rynek nową odsłonę kultowych biegówek GEL-KAYANO 29. Celem japońskich designerów było stworzenia wysokiej jakości butów stabilizujących,…

Upewnijmy się, że rozpoznajemy choć jeden z objawów złamania i niezwłocznie przystąpmy do udzielania pomocy. Złamana łapa u psa - objawy, na które powinieneś zwrócić uwagę. Czasem możemy podejrzewać złamanie, gdy jesteśmy świadkami niebezpiecznej sytuacji — np. gdy pies ulegnie wypadkowi na naszych oczach.

Tkanka kostna jest w stanie ciągłego rozwoju. Praktycznie przez cały czas pewne ilości kości są wchłaniane przez organizm, aby być zastępowane przez nowe. Ilość wchłanianych i zastępowanych kości w młodym wieku powinna być mniej więcej taka sama. Oczywiście drugim warunkiem udanego procesu zastępowania kości jest pełne zdrowie. Jednak, gdy się starzejemy, proces ten ulega spowolnieniu, a nasze kości tracą strukturę i siłę. Każdy z nas z wiekiem doświadcza utraty gęstości kości. Na szczęście tempo tych zmian jak i nasilenie skutków można często poprawić dzięki wczesnej diagnozie i leczeniu. Lekarze oceniają gęstość kości za pomocą testu zwanego densytometrią kości. Co to jest densytometria? Densytometria to inna nazwa testu gęstości kości. Test można wykonać za pomocą promieni rentgenowskich, absorpcjometrii rentgenowskiej o podwójnej energii lub specjalnej tomografii komputerowej. Ten pomiar daje informację, czy występuje zmniejszona masa kostna. Gdy do tego dojdzie, kości są bardziej kruche i podatne na złamania. Badanie gęstości kości służy głównie do diagnozowania: osteopeniiosteoporozyprzyszłego ryzyka złamania. Czego dotyczy densytometria? Procedura testowa zazwyczaj pobiera dane o gęstość kości trzech kości: kręgosłupa, przedramienia i biodra. Inne, wykorzystujące do testowania nadgarstek, palce lub piętę, nie są tak dokładne ze względu na testowanie tylko jednego miejsca w kości. Dlaczego do diagnozowania gęstości kości nie używa się standardowych zdjęć rentgenowskich? Jeśli tradycyjne obrazowanie rentgenowskie wykazuje osłabione kości oznacza to, że osłabienie jest już zbyt zaawansowane, by można je było leczyć. Densytometria może wykryć zmniejszenie gęstości i siły kości na znacznie wcześniejszym etapie. Wtedy leczenie może jeszcze przynosić rezultaty. Co oznacza gęstość kości? Test gęstości mineralnej kości określa, jak bogate są kości w minerały: wapń i fosfor. Densytometria wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie o bardzo niskiej energii do pomiaru ilości tych minerałów w kościach. Im wyższą zawartość minerałów wskazuje badanie, tym gęstsze i mocniejsze są kości. Densytometria dla kobie po menopauzie Densytometria kości jest powszechnie stosowana do diagnozowania osteoporozy, która często dotyka kobiety po menopauzie. Co ciekawe, osteoporoza może również występować u mężczyzn. Osteoporoza to choroba, w której dochodzi do stopniowej utraty wapnia w kościach. Powoduje, że kości stają się cieńsze, bardziej kruche, bardziej podatne na złamania i trudno się zrastają. Badanie gęstości kości jest zalecane w przypadku: kobiet po menopauzie w wieku 60 lat lub starszych, u których występują czynniki ryzyka rozwoju osteoporozy,pacjentów z przebytym złamaniem szyjki kości udowej,kobiet po menopauzie, szczególnie jeśli są wysokie lub szczupłe,mężczyzn i kobiet z nadczynnością tarczycy,mężczyzn i kobiet, którzy przez dłuższy czas przyjmowali leki, o których wiadomo, że powodują utratę masy kostnej. Jak przygotować się do badania gęstości kości? Powstrzymaj się od przyjmowania suplementów wapnia przez co najmniej 24 godziny wcześniej, ponieważ mogą zaburzyć wyniki. Na badanie przyjdź w wygodnym ubraniu, które nie ma zamków błyskawicznych, pasków, sprzączek czy guzików wykonanych z metalu. Zdejmij biżuterię. Przed badaniem poinformuj technika, jeśli: w ostatnim czasie miałeś robione podobne badanie (przydatne będą informacje, kiedy były robione),jeśli przed badaniem tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego wstrzyknięto Ci kontrast,jeśli istnieje możliwość, że jesteś w ciąży. Dlaczego mogę potrzebować testu gęstości kości? Densytometria wykonywana jest głównie w celu wykrycia osteoporozy (słabych kości) i osteopenii (zmniejszonej masy kostnej). Wczesne leczenie pomaga zapobiegać złamaniom kości. Jest to szczególnie ważne u starszych osób, u których powikłania złamań kości związane z osteoporozą są często poważne. Im wcześniej można zdiagnozować osteoporozę, tym szybciej można rozpocząć jej leczenie, aby poprawić stan i zapobiec jego pogorszeniu.

hCPATTf.